dyskrecja

dyskrecja
сущ.
• осторожность
• сдержанность
• усмотрение
* * *
dyskrecj|a
1. умение хранить чужие тайны;

zachować \dyskrecjaę сохранить тайну;

2. такт ♂, деликатность;

przez \dyskrecjaę из деликатности;

3. скромность, простота; сдержанность
+

2. delikatność, takt 3. prostota, umiar

* * *
ж
1) уме́ние храни́ть чужи́е та́йны

zachować dyskrecję — сохрани́ть та́йну

2) такт m, делика́тность

przez dyskrecję — из делика́тности

3) скро́мность, простота́; сде́ржанность
Syn:
delikatność, takt 2), prostota, umiar 3)

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "dyskrecja" в других словарях:

  • dyskrecja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejętność dochowania tajemnicy; niewłączanie się do cudzych spraw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymagać dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. Zachować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… …   Słownik języka polskiego

  • дискреция — впервые в 1705 г.; см. Христиани 22; через нем. Diskretion или польск. dyskrecja …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»